Economic crisis and Primary Health Care in Greece: “disaster” or “blessing”?

Crisis hit Greece more severely than any other European country posing a direct threat to health, but also offers  Greek Health System a “questionable” advantage- an opportunity to redesign the whole approach to healthcare. Political will to conflict with interests of professional and social groups, in front of the threat has been strengthen. Implementation of deep, strategic changes is critical. Key target of an extensive reform is the “value for money”- effective and efficient allocation of the scarce resources.

What was the response of the government till now? The most radical change was the  merging of health insurance funds and the establishment of  the unified “EOPYY”, a monopsony purchaser with enhanced negotiating power. The formulation of a common package of benefits eliminates social inequalities. Next most important measure taken was the launch of an electronic prescribing system, which enables monitoring doctors’ behaviour. Clinical practice guidelines for common diseases were developed, aiming to provide evidence based and safe practice. Lots of measures were imposed in order to tighten control over pharmaceutical expenditure.

What must be done?  Health coverage must become a universal right based on citizenship, rather than an employment benefit and is essential while the unemployment rates rise. Re-orientation of the Health System to PC and Public Health is necessary now more than ever. Restructuring the fragmented PC is a high priority issue. A PC Network must be established with functional integration of  public and private PC providers. The “family doctor” institution must be implemented, with responsibility for referring patients to other health services, ensuring continuous care.  Citizens must have free choice of their personal doctor. The lack of GPs can be faced by attracting specialists to follow “on the job” training to become GPs. Physicians’ compensation by the public sector must be fair, otherwise they will not abandon  opportunistic behaviours. Changing the compensation system can impose incentives to the physicians to be more productive and effective. Family doctors can be reimbursed by a hybrid system of “capitation” and “pay for performance”- linking payments to outcomes. Specialists could be paid by a combination of “fee for service” and “global budget”. This would foster competition among physicians, but also will discourage them from inducing demand and will  promote the better geographical distribution . The introduction of electronic medical records is critical for the enhancement of efficiency of the system and also for monitoring physicians’ behaviour and conformity with clinical guidelines.  Auditing mechanisms are necessary. More resources must be allocated to prevention and health promotion policies. Unhealthy lifestyles are popular in Greece and hamper the efficiency of the system.

I strongly believe that taking advantage of the opportunity to re-engineer the Greek PC and the NHS generally, treating the inefficiencies of the past, will guarantee the entire population access to quality health care while keeping the cost in check. Budget cuts without major reforms will lead to a  Greek “Health Tragedy”.

Evangelos Fragkoulis,

General Secretary of the Greek Union of General Practitioners

References

1)      Mossialos E, Allin S, Davaki K. Analysing the Greek health system: a tale of fragmentation and inertia. Health Econ 2005; 14 (suppl 1): S151-S168

2)      Economou C. Greece: Health system review. Health Systems in Transition, 2010, 12(7):1–180

3)      OECD (2011), Health at a Glance 2011: OECD Indicators, OECD Publishing. http://dx.doi.org/10.1787/health_glance-2011-en

World Heart Day 2012- 29 Sep 2012

 

www.world-heart-federation.org/what-we-do/awareness/world-heart-day/infographic/

Παγκόσμια Ημέρα Νόσου Αλτσχάιμερ

Η Παγκόσμια Ημέρα Αλτσχάιμερ γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Σεπτεμβρίου, με σκοπό την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης για τη νόσο. Η νόσος Αλτσχάιμερ είναι μια εκφυλιστική νόσος του εγκεφάλου και χαρακτηρίζεται από προοδευτική έκπτωση των νοητικών λειτουργιών (της μνήμης, σκέψης, αντίληψης, υπολογισμού, γλώσσας, ικανότητας μάθησης και κρίσης). Είναι η πιο συχνή μορφή άνοιας και αποτελεί μείζον ιατρικό και κοινωνικό πρόβλημα για τις ανεπτυγμένες κοινωνίες.
Σήμερα, υπάρχουν 160.000 χιλιάδες ασθενείς στην Ελλάδα και σύμφωνα με τις προβλέψεις των επιστημόνων, στο μέλλον ο αριθμός των ανθρώπων με άνοια θα αυξηθεί δραματικά, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι από την νόσο Αλτσχάιμερ πάσχει όλη η οικογένεια. Αυτοί που έχουν υπό τη φροντίδα τους ασθενείς με άνοια, φέρουν δυσβάστακτο ψυχολογικό, σωματικό και οικονομικό φορτίο.

Σύμφωνα με την Ελληνική Εταιρεία Νόσου Alzheimer και συγγενών διαταραχών:

Η Νόσος Alzheimer είναι μια χρόνια νευροεκφυλιστική ασθένεια του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος, που χαρακτηρίζεται στην ήπια μορφή της από σταδιακή απώλεια της μνήμης και περιορισμό των υπόλοιπων νοητικών λειτουργιών του εγκεφάλου.  Είναι μια νόσος της «τρίτης ηλικίας», παρόλο που σποραδικά συναντώνται  περιστατικά και σε μικρότερες των 65 ετών ηλικίες.
Αρχικά συμπτώματα είναι η ήπια έκπτωση μνήμης και άλλων νοητικών λειτουργιών που συχνά περνούν απαρατήρητα, τόσο από τον ασθενή όσο και από τα μέλη της οικογένειάς του.
 Όσο η νόσος εξελίσσεται, επηρεάζονται σταδιακά και οι δραστηριότητες της καθημερινής ζωής, δηλαδή οι κοινωνικές σχέσεις, η διαχείριση των οικονομικών, η φροντίδα του εαυτού, η οδήγηση κλπ. Με την πάροδο του χρόνου οι δυσκολίες αυτές γίνονται τόσο σοβαρές, ώστε ο ασθενής να εξαρτάται ολοκληρωτικά από τους άλλους. Πολλές φορές, στις δυσκολίες αυτές, προστίθενται και διαταραχές συμπεριφοράς, όπως επιθετικότητα, απάθεια, διαταραχές ύπνου και όρεξης, υπερκινητικότητα.
Η έγκαιρη διάγνωση είναι πολύ σημαντική για την αποτελεσματικότερη διαχείριση της νόσου από τον ίδιο τον ασθενή, τη διασφάλιση της ποιότητας ζωής του ασθενούς, αλλά και προκειμένου οι συγγενείς και όσοι φροντίζουν τους πάσχοντες να είναι καλύτερα ενημερωμένοι και προετοιμασμένοι να χειριστούν τα προβλήματα που προκαλεί η νόσος στον άνθρωπό τους, αλλά και στους ίδιους. Η διάγνωση είναι το πρώτο βήμα προς τον προγραμματισμό για το μέλλον.
Είναι γνωστό ότι η μνήμη των ηλικιωμένων μπορεί να παρουσιάζει κάποια σημάδια κόπωσης. Ωστόσο, όταν τα προβλήματα μνήμης αρχίζουν και δυσκολεύουν την εκτέλεση καθημερινών δραστηριοτήτων και τείνουν να επιδεινώνονται στην πορεία του χρόνου, θα πρέπει να ζητείται άμεσα η βοήθεια του γιατρού.

Τι είναι η άνοια

Άνοια είναι ένας  όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τα συμπτώματα μιας μεγάλης ομάδας ασθενειών που προκαλούν σταδιακή παρακμή στη λειτουργία ενός ατόμου.
Είναι ένας γενικός όρος που περιγράφει την απώλεια της μνήμης, διανοητικότητας, λογικής, κοινωνικότητας και αυτών που θεωρούνται φυσιολογικές συναισθηματικές αντιδράσεις. Τα περισσότερα άτομα με άνοια είναι προχωρημένης ηλικίας, αλλά παρόλα αυτά πρέπει να γνωρίζουμε ότι τα περισσότερα ηλικιωμένα άτομα δεν παθαίνουν άνοια. Η άνοια δεν είναιι μια φυσιολογική εξέλιξη των γηρατειών. Άνοια μπορεί να συμβεί σε οποιοδήποτε άτομο, αλλά είναι συνηθέστερο μετά την ηλικία των 65 χρονών. Άτομα στα σαράντα και στα πενήντα τους μπορεί επίσης να πάσχουν από άνοια.
Υπάρχουν πολλές διαφορετικές μορφές άνοιας και η καθεμία έχει τις δικές της αιτίες. Η συνηθέστερη μορφή άνοιας είναι η Νόσος Αλτσχάιμερ.

Νόσος Αλτσχάιμερ

Η νόσος Αλτσχάιμερ είναι η συνηθέστερη μορφή άνοιας.  Είναι σταδιακή εκφυλιστική ασθένεια που προσβάλει τον εγκέφαλο. Καθώς τα κύτταρα του εγκεφάλου συρρικνώνονται ή εξαφανίζονται, μη φυσιολογικό υλικό συγκεντρώνεται ως "μάζα" στο κέντρο των εγκεφαλικών κυττάρων και "πλάκες" έξω απ' τα εγκεφαλικά κύτταρα. Αυτά παρεμποδίζουν τα μηνύματα μέσα στον εγκέφαλο, προκαλώντας βλάβη στις συνδέσεις μεταξύ των εγκεφαλικών κυττάρων. Τα εγκεφαλικά κύτταρα τελικά πεθαίνουν και αυτό σημαίνει ότι το άτομο δεν μπορεί να θυμηθεί ή να αφομοιώσει πληροφορίες. Καθώς η νόσος Αλτσχάιμερ επηρεάζει την κάθε περιοχή του εγκεφάλου, ορισμένες λειτουργίες ή ικανότητες χάνονται.

Πάλι σύμφωνα με την Ελληνική Εταιρεία Νόσου Alzheimer και συγγενών διαταραχών:

Υπάρχει διαφορά μεταξύ νόσου του Αλτσχάιμερ και άνοιας;

Ο όρος άνοια αναφέρεται σε ένα «σύνδρομο» το οποίο αποτελεί μια συλλογή από συμπτώματα και ενδείξεις. Η άνοια είναι το σύνδρομο κατά το οποίο τα άτομα αντιμετωπίζουν προβλήματα μνήμης καθώς και προβλήματα σε άλλους τομείς, οι οποίοι ελέγχονται από τον εγκέφαλο, όπως ο λόγος, η προσοχή κλπ. Το σύνδρομο της άνοιας έχει πολλές αιτίες αλλά η πλέον συχνότερη (σε ποσοστό 60%-70%) είναι η Νόσος Alzheimer.

Ποια είναι επιγραμματικά  τα συμπτώματα της άνοιας;

Τα συχνότερα συμπτώματα της άνοιας είναι τα εξής :

• εξασθένηση της μνήμης
• προβλήματα προσανατολισμού
• δυσκολία σε ορισμένες απλές δραστηριότητες (ντύσιμο, τηλεφωνήματα)
• διαταραχές της σκέψης και του λόγου
• διαταραχές της συμπεριφοράς, και αλλαγή στοιχείων του χαρακτήρα π.χ. ανησυχία και επιθετικότητα.

Η άνοια είναι κληρονομική;

Σύμφωνα με όσα γνωρίζουμε σήμερα, η μεγάλη πλειονότητα των περιπτώσεων άνοιας τύπου Aλτσχάιμερ δεν είναι κληρονομικής μορφής. Πρόσφατα ανακαλύφθηκαν κάποια γονίδια τα οποία σχετίζονται με την νόσο. Ωστόσο, η ύπαρξη τους δεν συνεπάγεται εμφάνιση της νόσου, απλώς αυξάνει τις πιθανότητες εμφάνισης της. Σε έναν περιορισμένο αριθμό οικογενειών, όπου η εμφάνιση της Νόσου Alzheimer εντοπίζεται  σε νεαρές ηλικίες,  έχει βρεθεί μια γενετική μεταλλαγή , η οποία και ευθύνεται για την ασθένεια.

H άνοια παρουσιάζεται και σε άτομα νεώτερης ηλικίας;

 Η άνοια εκδηλώνεται συνήθως σε άτομα ηλικίας άνω των 60 ετών. Υπάρχει ωστόσο  μια μικρή ομάδα ασθενών που εμφανίζουν συμπτώματα άνοιας πριν από την ηλικία των 60 ετών.

Θεραπεύεται η άνοια;

Παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχει δυνατότητα να σταματήσουμε την εξέλιξη της ασθένειας, τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιούνται φαρμακευτικές ουσίες  οι οποίες επιβραδύνουν την εξέλιξη της νόσου και ελέγχουν τα συμπτώματά της.

Γιατί έχει σημασία η έγκαιρη διάγνωση της άνοιας ;

Η έγκαιρη διάγνωση της άνοιας έχει σημασία γιατί:

• Αν και δεν υπάρχει ριζική θεραπεία για την άνοια, υπάρχουν σήμερα φάρμακα στην διάθεση μας που επιβραδύνουν την εξέλιξη της νοητικής έκπτωσης (παροδικά).
• Υπάρχουν επίσης φάρμακα που μπορούν να ελέγξουν σε σημαντικό βαθμό τα ψυχιατρικά συμπτώματα της νόσου.

Η Νόσος Alzheimer έχει τρία βασικά στάδια:

Πρώιμο στάδιο

Συνήθως ένα άτομο στην πρώιμη φάση ανάπτυξης της νόσου Alzheimer:

- Έχει σταδιακά αυξανόμενη σύγχυση σχετικά με το πού βρίσκεται, ενώ παρουσιάζει επίσης την τάση να χάνεται εύκολα.
- Χάνει την ικανότητα να ξεκινάει δραστηριότητες με δική του πρωτοβουλία και χωρίς καθοδήγηση.
-Αποφεύγει να αντιμετωπίσει νέες, μη οικείες καταστάσεις, όπως να κάνει ένα ταξίδι.
- Παρουσιάζει καθυστερημένες αντιδράσεις και μειωμένη ικανότητα εκμάθησης.
- Αρχίζει να μιλά με πολύ αργότερο ρυθμό σε σχέση με το παρελθόν.
- Δυσκολεύεται να διαχειριστεί τα οικονομικά του και να τακτοποιήσει τους λογαριασμούς του.
- Παρουσιάζει «φτωχή» κριτική ικανότητα και λαμβάνει λανθασμένες αποφάσεις.
- Μπορεί να είναι κυκλοθυμικό και να έχει ενδείξεις κατάθλιψης, ενόχλησης και νευρικότητας.
Αυτά τα συμπτώματα είναι συνήθως πιο έντονα όταν το άτομο βρίσκεται σε ένα καινούριο μέρος ή καλείται να αντιμετωπίσει ένα ασυνήθιστο ή πρωτόγνωρο γι' αυτό περιστατικό.
Τα παραπάνω συμπτώματα είναι συνήθως πιο έντονα όταν το άτομο βρίσκεται σε ένα καινούριο μέρος ή καλείται να αντιμετωπίσει ένα ασυνήθιστο ή πρωτόγνωρο γι' αυτό περιστατικό.

Μεσαίο  στάδιο

Κατά το μεσαίο στάδιο της νόσου ο πάσχων:
-  Δυσκολεύεται να αναγνωρίσει στενούς φίλους, ακόμη και μέλη της οικογένειάς του.
-  Είναι ανήσυχος και περιπλανιέται.
-  Έχει πρόβλημα σε απλές δραστηριότητες όπως την ανάγνωση, τη γραφή και την αριθμητική.
-  Αντιμετωπίζει πρόβλημα με την οργάνωση των σκέψεών του σε λογική σειρά.
-  Δυσκολεύεται να ντυθεί.
-  Νευριάζει εύκολα, ενώ μπορεί να γίνει εχθρικό και μη διαθέσιμο για συνεργασία.
-  Πιστεύει παράλογα πράγματα (παρακρούσεις), είναι καχύποπτο προς τους άλλους και ευερέθιστο.
-  Χρειάζεται συνεχή επίβλεψη.
-  Χάνει την αίσθηση του χρόνου.

Τελικό  στάδιο

Στα τελικά στάδια της Νόσου Alzheimer ο ασθενής παρουσιάζει τα εξής συμπτώματα:
-  Δεν μπορεί πλέον να κάνει μόνο του μπάνιο, να φάει, να ντυθεί ή να πάει τουαλέτα.
-  Ενδέχεται να καθηλωθεί στο κρεβάτι ή σε αναπηρικό καροτσάκι.
-  Χάνει την ικανότητα μάσησης της τροφής.
-  Χάνει εύκολα την ισορροπία του και μπορεί να πέφτει συχνά.
-  Παρουσιάζει ιδιαίτερα μεγάλη σύγχυση κατά τις βραδινές ώρες και έχει αϋπνίες.
-  Δεν μπορεί να επικοινωνήσει λεκτικά.
-  Έχει ακράτεια ούρων.

Απόψεις των Γενικών Γιατρών σχετικά με την εξελισσόμενη μεταρρύθμιση στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας

Tα αποτελέσματα έρευνας που διεξήχθει σε Πανελλήνιο επίπεδο, στα πλαίσια της διπλωματικής μου διατριβής στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, υπό την αιγίδα της ΕΛΕΓΕΙΑ και της Ελληνικής Ένωσης Γενικής / Οικογενειακής Ιατρικής και διερεύνησε τις απόψεις των Γενικών/ Οικογενειακών Ιατρών (Γ/Ο Ι) σχετικά με:

- την εξέλιξη της Ποιότητας της ΠΦΥ στην Ελλάδα στο άμεσο μέλλον

- τις επιπτώσεις της εξελισσόμενης μεταρρύθμισης στην ΠΦΥ για τους ίδιους και τους ασθενείς τους

- τις επιμέρους παρεμβάσεις που εφαρμόζονται ή συζητιούνται στα πλαίσια της μεταρρύθμισης.

Η επιλογή διερεύνησης των απόψεων και των στάσεων των Γ/Ο Ι έναντι της αλλαγής, έγινε καθώς κρίναμε πως αυτοί βρίσκονται στη μοναδική θέση να παρέχουν άμεση ανάδραση σχετικά με τις πιθανές συνέπειες της  μεταρρύθμισης που εξελίσσεται. Παράλληλα οι     Γ/ Ο Ι διαποτισμένοι με τις βασικές αρχές και την «κουλτούρα» της ΠΦΥ, είναι οι καθ’ ύλη αρμόδιοι να διακρίνουν, αν η φιλοσοφία και η πορεία της μεταρρυθμιστικής προσπάθειας, κινείται προς την σωστή κατεύθυνση. Τέλος η τελική επιτυχία της μεταρρύθμισης εξαρτάται καίρια από την υποστήριξη που θα προσφέρουν αυτοί που εργάζονται μέσα στο νέο σύστημα υγείας και μάλιστα με κεντρικό ρόλο, όπως οι Γ/Ο Ι.

Ευελπιστούμε οι απόψεις των Γ/Ο Ι σχετικά με την μεταρρύθμιση στην ΠΦΥ, καθώς και τα μηνύματα που προκύπτουν για τις παρεμβάσεις και τις διορθωτικές κινήσεις που απαιτούνται, να ληφθούν σοβαρά υπόψην, ώστε να οδηγηθούμε σε ένα λειτουργικό και εύρρυθμο πρότυπο ΠΦΥ.

Ευρωπαϊκή Ημέρα κατά του Καρκίνου του Προστάτη

Η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου του Προστάτη έχει σαν στόχο την ευαισθητοποίηση και ενημέρωση του κοινού για μια νόσο που αφορά εκατομμύρια ανθρώπους σε ολόκληρο τον κόσμο επηρεάζοντας την ποιότητα της καθημερινότητάς τους και θέτοντας σε κίνδυνο, μερικές φορές, ακόμα και τη ζωή τους.
Σύμφωνα με στοιχεία από  το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τον Καρκίνο (2011-2015):

Η νόσος σήμερα

Ο καρκίνος του προστάτη αποτελεί σήμερα το συχνότερο καρκίνο που διαγιγνώσκεται στους άνδρες, ενώ αποτελεί τη δεύτερη αιτία θανάτου των ανδρών άνω των 50 ετών, μετά τον καρκίνο του πνεύμονα.  Ο καρκίνος του προστάτη αφορά κυρίως άνδρες 50-80 ετών και παραμένει κλινικά ασυμπτωματικός μέχρι να φτάσει σε προχωρημένο στάδιο.
Ο προστάτης είναι ένας αδένας που μοιάζει με κάστανο και βρίσκεται στο εσωτερικό του σώματος, κάτω από την ουροδόχο κύστη του άνδρα και περιβάλλει την ουρήθρα. Με την λειτουργία του συμβάλει:

• στον έλεγχο της ούρησης, το οποίο το πετυχαίνει λόγω της ανατομικής του θέσης,
• στον εμπλουτισμό του σπέρματος με χρήσιμα και απαραίτητα συστατικά,
• στη λειτουργία της εκσπερμάτισης.

Τι είναι ο καρκίνος του προστάτη;

Ο καρκίνος του προστάτη είναι μια νόσος σοβαρή αλλά όχι πάντοτε θανατηφόρα. Προέρχεται από τον ανώμαλο πολλαπλασιασμό των κυττάρων του προστάτη, ο οποίος βρίσκεται κάτω από την ουροδόχο κύστη των ανδρών. Οι όγκοι σχηματίζονται αρχικά στο εξωτερικό του προστάτη και στη συνέχεια εξαπλώνονται στους γύρω ιστούς.
Πόσο συχνός είναι;
Με τα σημερινά δεδομένα, ένας στους 7 άνδρες θα εμφανίσει καρκίνο του προστάτη σε κάποια στιγμή της ζωής του. Όσο μεγαλώνει η ηλικία, μεγαλώνει και ο κίνδυνος.
Ποιοι διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο;

• Άτομα με οικογενειακό ιστορικό (η ύπαρξη ιστορικού καρκίνου του προστάτη στην οικογένεια καθώς και η έναρξή του σε ηλικία κάτω των 55  ετών σε άτομα της οικογένειας,  αυξάνει τις πιθανότητες στον άνδρα να εμφανίσει το νόσημα αυτό).
• Άτομα ηλικίας άνω των 50 ετών (το ποσοστό των νέων διαγνώσεων του καρκίνου του προστάτη αυξάνεται με την αύξηση της ηλικίας, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη μορφή καρκίνου).
• Οι έγχρωμοι άνδρες έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να πάθουν καρκίνο του προστάτη από ότι οι λευκοί.

Αν διαγνωστεί έγκαιρα, η θεραπεία του καρκίνου του προστάτη είναι συνήθως πολύ πετυχημένη.

Συμπτώματα

Η πλειοψηφία των προστατικών καρκίνων σε πρώιμα στάδια δεν προκαλεί καθόλου συμπτώματα, κάτι που κάνει ακόμα πιο σημαντική την τακτική εξέταση από τον γιατρό. Όταν υπάρχουν συμπτώματα, μπορεί να περιλαμβάνουν τα παρακάτω:

• Συχνή ή επιτακτική ανάγκη ούρησης, με διακοπτόμενη ή καθυστερημένη ροή
• αίμα στα ούρα ή στο σπέρμα
• δυσουρία (δυσκολία στην ούρηση)
• συχνουρία, ιδιαίτερα το βράδυ
• πόνος ή τσούξιμο κατά τη διάρκεια της ούρησης
•  ατελής κένωση της κύστης
•  συνεχής πόνος στη ράχη, τη λεκάνη ή τους γλουτούς
•  επώδυνη εκσπερμάτιση
• στυτική δυσλειτουργία
•  απώλεια όρεξης και βάρους
•  επίμονος πόνος στα οστά.

Διάγνωση

Δεδομένου του ότι η νόσος είναι συνήθως ασυμπτωματική, μπορεί να εντοπιστεί σε πρώιμα στάδια μόνο μέσα από τακτικό κλινικό έλεγχο, ο οποίος πρέπει να ξεκινάει στην ηλικία των 50 ετών και περιλαμβάνει:

• Την δακτυλική εξέταση του προστάτη, κατά την οποία ο αδένας ψηλαφείται για να διαπιστωθεί εάν υπάρχουν ανωμαλίες στο μέγεθος, στο σχήμα και στην υφή του. Η δακτυλική εξέταση πρέπει να περιλαμβάνεται στον ετήσιο γενικό έλεγχο όλων των ανδρών ηλικίας 50 ετών και άνω.
• Την ειδική εξέταση αίματος με μέτρηση του ειδικού προστατικού αντιγόνου PSA κάθε 3 έτη και μετά τα 60 κάθε 2 έτη.

Ο συνδυασμός των δύο αυτών μεθόδων μπορεί να δώσει τις ακριβέστερες πληροφορίες για την ύπαρξη ή μη της νόσου. Εάν έχετε οικογενειακό ιστορικό καρκίνου προστάτη σε συγγενείς πρώτου βαθμού, η εξέταση πρέπει να ξεκινά από την ηλικία των 40 ετών.
Η διάγνωση του καρκίνου του προστάτη επιβεβαιώνεται μόνο με βιοψία του προστάτη, ενώ εξετάσεις όπως η ανάλυση ούρων, μπορούν να συμβάλλουν στον αποκλεισμό ή την επιβεβαίωση άλλων παθήσεων με παρόμοια συμπτώματα.

Πρόληψη

Όπως προείπαμε, οι άνδρες άνω των 50 έτων θα πρέπει να υποβάλλονται τακτικά σε κλινικές διαγνωστικές εξετάσεις, για να μπορεί να γίνει έγκαιρα η ανίχνευση και θεραπεία της νόσου. Οι άνδρες που πληρούν παράγοντες επικινδυνότητας θα πρέπει να κάνουν εξετάσεις ήδη από την ηλικία 40 με 45 ετών.
Ενώ ο καρκίνος του προστάτη δεν δύναται να προληφθεί, εντούτοις, υπάρχουν μέτρα περιορισμού του κινδύνου για την ανάπτυξη της νόσου, όπως υπάρχουν και ενοχοποιητικοί παράγοντες:
Η  διατροφή που περιλαμβάνει υψηλή πρόσληψη κορεσμένων λιπαρών, επεξεργασμένων τροφών και κόκκινου κρέατος  ενοχοποιείται για την ανάπτυξη της νόσου. Ο κίνδυνος για καρκίνο του προστάτη μπορεί να μειωθεί αν η διατροφή μας είναι πλούσια σε φρούτα, λαχανικά και φυτικές ίνες, αν διατηρούμε το βάρος μας φυσιολογικό και αν κάνουμε καθημερινές σωματικές δραστηριότητες. Ασκηθείτε για 30’ τη μέρα με όποιο τρόπο μπορείτε και σας αρέσει!
Μελέτες επίσης δείχνουν ότι τροφές που είναι πλούσιες σε λυκοπένιο, μια αντιοξειδωτική ουσία, όπως ωμές ή μαγειρεμένες ντομάτες, γκρέιπ φρουτ και καρπούζι βοηθάνε. Το σκόρδο και τα λαχανικά όπως το μπρόκολο, τα λαχανάκια Βρυξελλών, το λάχανο και το κουνουπίδι έχουν επίσης αντικαρκινική δράση.
Η σωματική άσκηση δυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα, βελτιώνει την κυκλοφορία και επιταχύνει την πέψη, λειτουργίες που διαδραματίζουν κάποιο ρόλο στην πρόληψη του καρκίνου. Επιπλέον, η άσκηση βοηθά την πρόληψη της παχυσαρκίας, που κι αυτή αποτελεί δυνητικό παράγοντα κινδύνου για εμφάνιση ορισμένων μορφών καρκίνου.
Τέλος, η καθημερινή άσκηση ενδέχεται να ελαχιστοποιεί τα συμπτώματα και να ελαττώνει την πιθανότητα διόγκωσης του προστατικού αδένα ή της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη.

Θεραπεία

Η ολική αφαίρεση του προστάτη (ριζική προστατεκτομή) αποτελεί την πιο συχνή θεραπεία του εντοπισμένου καρκίνου του προστάτη. Συνήθως συμπεριλαμβάνει την αφαίρεση και των κοντινών λεμφαδένων. Η εγχείριση συνήθως συνιστάται σε άνδρες που είναι 50 με 70 ετών.
Για πιο ηλικιωμένους άνδρες ή για αυτούς που δεν μπορούν να αντέξουν την εγχείριση συνιστάται η θεραπεία με ακτινοβολία για να καταστραφούν τα καρκινικά κύτταρα.
Σε ειδικές περιπτώσεις που ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί, η αφαίρεση των όρχεων ή η ορμονοθεραπεία μπορεί να καθυστερήσει την ανάπτυξη του καρκίνου του προστάτη και επομένως να μειώσει ή να αναστείλει την περαιτέρω εξάπλωση της νόσου.

Greece Race for the Cure 2012-Μαζί τρέχουμε για τη Ζωή!

Και φέτος, τρέχουμε μαζί στον Αγώνα Greece Race for the Cure® που θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2012, στο Ζάππειο!

Τρέξε και εσύ μαζί μας! 

http://www.almazois.gr/gr/index.php?option=ozo_content&perform=view&id=300&Itemid=60